Special : "How to สร้างตัวตนออนไลน์ให้ชีวิตและธุรกิจด้วย Social Media !"
ไม่นับการมองท้องฟ้าไกลๆ ด้วยความเหนื่อยล้า จากบนตึกชั้น 38 ระหว่างรอ Meeting
และไม่นับการมองดวงอาทิตย์ทิ้งตัวอย่างเหงาๆ ตอน 5 โมงครึ่งผ่านหน้าต่าง BTS เพราะไม่มีใคร…
เอาเฉพาะการมองท้องฟ้ากว้างๆ แล้วยิ้มจากใจ, เรารู้ดีว่าเรายิ้มจากใจจริงๆ อยู่รึเปล่า ?
ผมมองท้องฟ้าแบบนั้นครั้งสุดท้าย… เมื่อเดือนเศษๆ ที่ผ่านมา ในกรุง Stockholm @ Sweden… ระหว่างที่ผมปั่นจักรยานเช่าหลงทางไปตามถนน, นั่นเป็นการ Backpack รอบล่าสุด
เคยสงสัยบ้างรึเปล่าว่าแล้วตอนนี้เรากำลังทำอะไรอยู่… ที่ทำไปทั้งหมด มันเพื่ออะไร ?
10 นาทีที่แล้ว, ผมขับรถอยู่บนถนน และได้ฟังเพลง “ปลายสายรุ้ง” ของคุณ Paradox เป็นครั้งแรก…
มีคนเคยบอกผมว่าผมน่าจะชอบเพลงนี้ ด้วยเหตุผลอะไรสักอย่างที่เขาก็ไม่รู้
พอผมฟังเนื้อเพลงแล้ว… ผมก็เข้าใจ
เธออยู่แห่งไหน… แหงนมองดูท้องฟ้ากว้าง วันที่ฟ้าสีครามเปลี่ยนเป็นฤดูกาลอบอุ่น, รอให้เธอบินกลับมาอีกครั้ง
เธออยู่แห่งไหน… เธอได้ยินไหม… ฟ้าสีครามที่สองเรานั่งมองในวันที่สุขใจ… วันที่เหน็บหนาวเปลี่ยนเป็นสดใส แต่เธออยู่ไหน… จะบินกลับมาไหม… ?
เธอได้สอนให้ฉันกอด กอดจนหัวใจที่ว่างเปล่า… เต็มไปด้วยความรัก
แต่ลมหนาวพัดมาเสียก่อน…
Comments are closed.