Special : สมัครบัตร Amex วันนี้ฟรีตั๋วชั้นธุรกิจสู่ญี่ปุ่น 4 ใบ ! > "Click"
--------------------------
กาลครั้งหนึ่งซึ่งก็ไม่นานมั้ง, คุณมดกับคุณตั๊กแตนเป็นเพื่อนกันแต่ทั้งคู่มีนิสัยต่างกันโดยสิ้นเชิง [แล้วมันเป็นเพื่อนกันได้ไงเนี่ย ?] คือคุณมดขยันทำงาน เก็บออมอยู่เสมอ ส่วนคุณตั๊กแตน วันๆ เอาแต่ลันลา, ได้เงินมาก็ Party & Backpack
หน้าหนาว [อันแสนสั้น], คุณมดก็ทำงาน ส่วนคุณตั๊กแตนน่ะรึ ? … เมากลิ้งอยู่ HOBS – -*
หน้าร้อน [ยาวนรก – -], คุณมดก็ทำงาน ส่วนคุณตั๊กแตนซื้อตั๋ว Super Deal ~ Backpack ไป Sweden
วันเวลาผ่านไป… อาจจะ 3 – 5 – 10 ปี, หรือวันดีคืนดีที่เศรษฐกิจ EU เจ๊ง [ร้อง Greeceeeee = =/]
คุณมดก็ดีใจที่มีเงินออม ~ และกำลังผ่อน Civic กับ Sansiri Condo หัวโต
คืนวันนั้น, คุณมดกับคุณตั๊กแตนก็นั่งหม่ำ Honey Toast ที่ After You [ไปหลัง 5 ทุ่ม ไม่ต้องรอคิว, เชื่อคุณตั๊กแตนสิ – -v] และคุณมดก็แต่งนิทานหนึ่งเรื่องขึ้นมา… ชื่อว่า “มดกับตั๊กแตน”
เพื่อสอนคุณตั๊กแตนว่า… Life STyle ของคุณตั๊กแตนนั้นมันผิด
ใน 1 ปีที่ผ่านมา, คุณมดทำงานทุกวัน ตื่นแต่ตีห้าเพื่อเลี่ยงรถติด และคิดว่าเราต้องไม่เอาอย่างคุณตั๊กแตนที่นอนอืดถึงเที่ยง เพราะเมื่อคืน Party ยันสว่าง [เดี๋ยวพอมันตื่นมันก็เตรียมหา Party ต่อ – -v]
ใน 1 ปีที่ผ่านมา, คุณตั๊กแตน Backpack ไปนอน Hostel ที่ Singapore / Macau / Hong Kong / เกาหลี / ญี่ปุ่น / Norway / Sweden [ปีหน้า ตั้งใจจะไป Austria และปีนเขา Fuji ให้ถึงยอด, ชั้น 10]
คาดว่าหมดเงินกับการไป Party,… ปีนึงน่าจะหลักแสนได้ [อ๊ะ คุณตั๊กแตนแอบเสียดาย – -]
คุณมดแต่งนิทานเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อสั่งสอนคุณตั๊กแตนให้เข้าใจ… และเพื่อเยาะเย้ยเล็กๆ
เที่ยงคืนตรง, คุณ Cinderella มดรีบกลับบ้าน เพราะพรุ่งนี้ต้องตื่นตี 5 ฝ่ารถติด
ส่วนคุณตั๊กแตนเดินจาก After You ไปนั่งกินเบียร์ต่อที่ Clouds & BREW [ปิดตี 2 ^^)]
ลึกๆ ในใจ, คุณมดกลัวมากว่าวันนึงคุณตั๊กแตนจะ Success กว่าตัวเองที่ขยันทั้งมาชีวิต… ยิ่งเวลาที่คุณมดคิดถึงเพื่อนคนนึงซึ่งเรียนไม่เก่งเท่า แต่คุยเก่งและแต่งตัวเป็น จนกลายเป็น Airฯ ได้เงินเดือนมากกว่าตัวเอง 3 เท่า
คุณมดก็ไม่เข้าใจว่าทำไม… แม้ไม่เคยพูดออกไป แต่ก็คิดอยู่ข้างในเสมอๆ
แต่ถ้าไปถามคุณตั๊กแตน, จริงๆ เค้าก็กลัวเหมือนกันนะ… เพียงแต่กลัวคนละสิ่ง
เพราะครั้งนึงในชีวิต, สมัยเด็กๆ คุณตั๊กแตนก็เป็น Nerd
เช้ารีบตื่นไปเรียน เที่ยงก็นั่งอ่านหนังสือสอบ กลับไปก็นั่งทำการบ้าน เสาร์อาทิตยฺ์ก็เรียนพิเศษ
ผ่านไป 10 ปี, คุณตั๊กแตนพบว่าเวลาช่วงนั้นมันว่างเปล่า… มีหลายสิ่งมากมายที่อยากทำ ณ เวลานั้น [และทำได้แค่ ณ เวลานั้น] แต่ก็ไม่ได้ทำ… คุณตั๊กแตนไม่อยากนั่งเสียดายแบบเดียวกัน เมื่อผ่านไปอีก 10 ปีข้างหน้า
แต่สิ่งที่คุณตั๊กแตนคิดอยู่ในใจ, ก็ไม่ได้บอกไปให้คุณมดรับรู้เช่นกัน… มดก็คือมดและตั๊กแตนก็คือตั๊กแตน
สุดท้าย, นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า…
After You หลัง 5 ทุ่ม ไม่ต้องรอคิวครับ, จากคุณตั๊กแตน ~ ^^)
Comments are closed.