Special : สมัครบัตร Amex วันนี้ฟรีตั๋วชั้นธุรกิจสู่ญี่ปุ่น 3 ใบ ! > "Click"
--------------------------
Macbook เครื่องปัจจุบันก็ซื้อที่นี่
รองเท้า & เสื้อผ้าผมก็ซื้อที่นี่
แต่ไม่คิดเลยจริงๆ ว่าจะมาถึงวันที่ “แม้กระทั่งแว่นสายตาก็ยังตัดที่ญี่ปุ่น !”
พอดีผมทำแว่นอันเก่าพังระหว่าง Backpack ไป Vietnam คราวก่อน, ซึ่งก็นานมากแล้วแต่เผอิญว่าสายตาผมไม่ได้มีปัญหาเท่าไรก็เลยไม่ Serious จนกระทั่งเดินผ่านร้าน “Jins [ジンズ]” และเห็นป้าย “แว่นพร้อมเลนส์สายตาห้าพันเยน” เข้า
เพราะการตัดแว่นในไทย [ดู] มีเล่ห์เหลี่ยมเยอะ !
ไม่ใช่แค่ผมคนเดียวที่คิดแบบนี้, ยิ่งใครที่มีเพื่อนหรือลูกค้าเป็นคนต่างชาติก็ลองถามดูได้
เริ่มตั้งแต่ “การต่อราคา” เพราะว่าแว่นสายตาในบ้านเรามัน “บวกเข้าไปเยอะ”
ขั้นต่อมาก็คือการเลือก Lens ที่ก็ไม่รู้ว่ามีกี่แบบแตกต่างกันอย่างไร [และต่อราคาเฉพาะ Lens ได้อีกไหม ?] แต่เผอิญว่าที่นี่คือ “ญี่ปุ่น”, พื้นฐานก็คือคุณไม่ [น่าจะ] โดนโกงและแนวคิดของ Jins [ジンズ] ก็ง่ายมากเพราะสิ่งที่ต้องทำจริงๆ มีแค่…
1. เลือกกรอบที่ชอบ, ราคาที่เห็นบนตัวแว่นคือ “ราคาสุดท้าย” แบบรวมค่าเลนส์เรียบร้อย
2. ยกเว้นแต่ถ้าอยากได้เลนส์แบบ “ตัดแสงสีฟ้า [Blue Light Cut]” ที่ชื่อว่า “Jins Screen” ก็จ่ายเพิ่ม 5000 Jpy
จบ
ความรู้สึกผม : มันคล้าย UniQlo
หรือในโลกของ Furniture, ก็เหมือน Ikea
คือแว่นทั้งหมดของ Jins ถูกวางเอาไว้แบบง่ายๆ, ใครเดินผ่านไปผ่านมาก็หยิบมาลองส่องกระจกได้ทันที
ไม่มีประตูกระจกหนาๆ และไม่มีพนักงานเดินมากดดัน
ชอบแว่นอันไหนราคาเท่าไร, ก็หยิบแล้วเดินไปให้ทางร้าน
อย่างของผม, เลือกแว่นที่ราคา 7000 บาทก็คือจบที่ราคาเท่านี้จริงๆ
สำหรับการวัดสายตา, Jins สาขาใหญ่ๆ ตามแหล่งท่องเที่ยวจะมี Staffs ที่พูดอังกฤษได้อยู่แล้วและส่วนใหญ่ก็ใช้เครื่องจักรในการวัดจึงไม่เป็นปัญหาเท่าไร [ของผมเจอพนักงานสาวชาว Taiwanese ดังภาพบน] จากนั้นก็จะได้ใบนัดรับแว่นดังภาพล่าง
ซึ่งก็ใช้เวลาไม่เกิน 15 – 20 นาที
ระหว่างนี้ผมก็ไปเดิน Shopping
และได้รองเท้าวิ่ง Asics มาอีกคู่… [เพิ่งสังเกตว่า “สีดำแดง” ทั้งสองอย่าง]
ตอนรับของ, พนักงานก็จะให้เราลองใส่แล้วมองซ้ายขวาหน้าหลังเผื่อว่ายังอยากจะปรับตรงไหนอย่างไรรึไม่
แล้วก็ให้เลือกสีกล่องใส่แว่นจากห้าสี, ต่อด้วยใบรับประกัน Lens และแว่นเป็นเวลาหกเดือน
ส่วนตัวผม “ประทับใจมาก” กับการตัดแว่นที่ Jins ครั้งนี้และที่ Amazing Japan สุดๆ ก็คือพนักงานพูดภาษาอังกฤษได้เทพฯ ประหนึ่ง Native Speaker [หรือควรจะ Amazing Taiwan ดี…] ในระดับที่ “คุยนอกเรื่องเกือบชั่วโมง”
โดยเฉพาะเรื่องของนักร้องเพลง Pop Jazz ที่ชื่อ Joanna Wang !
เพราะตอนผม Backpack ไป Taipei ครั้งแรกก็เนื่องมาจากเพลงของเธอคนนี้
แต่พอไปถึง Taiwan จริงๆ, ดันไม่มีใครรู้จักชื่อ Joanna Wang สักคน !
พนักงานสาวร้าน Jins ขำ, แล้วบอกว่า…
ก็คนที่นั่นเรียกชื่อเธอว่า “หวังซีผิง [Wang Zhi Ping]” นี่นา
ผมนี่หายโง่ในบัดดลฯ [ชักจะนอกเรื่องไกล]
สำหรับเมืองไทย, สักวันอาจมี Jins Thailand ก็เป็นได้เพราะตอนนี้เราก็มี Owndays & Paris Miki ที่เป็น “ร้านแว่นจากญี่ปุ่น” อยู่แล้วและร้านแนว UniQlo ก็กำลังได้รับความนิยม [การมีร้านญี่ปุ่นปลอมจาก Guangzhou อย่าง MiniSo ก็เป็นตัวอย่างที่ชัดเจน]
และแน่นอนว่านักท่องเที่ยวสามารถทำ Vat Refund ได้, ใครเลือกกรอบราคาห้าพันเยนก็เท่ากับจ่ายแค่ 1477 บาทครับ
