Special : "How to สร้างตัวตนออนไลน์ให้ชีวิตและธุรกิจด้วย Social Media !"
อยู่ระหว่างนั่งเขียน Porsche Design Mate 9 Review ในร้านกาแฟเล็กๆ แบบ Stand Alone แห่งหนึ่ง, เดิมที Brand นี้เคยเป็น “ร้านกาแฟปั๊ม” แต่ตอนหลังเริ่มหันมาเปิดห้องกระจกสวยๆ และก็แน่นอนว่าเมื่อทำเป็นร้านของตัวเองเดี่ยวๆ ก็ต้องมี “ห้องน้ำสำหรับลูกค้า”
ช่วง Week แรกที่ผมมา, ห้องน้ำด้านหลังร้านกาแฟเปิดประตูเอาไว้ตลอดเวลา
ถ้าจะเข้า, ก็แค่เดินออกจากตัวร้านที่เป็นห้องกระจกออกไป
แต่ผ่านมาได้ไม่ถึงสิบวัน, กลายเป็นห้องน้ำด้านหลังถูก Locked เอาไว้และต้องขอยืมกุญแจจากพนักงานเป็นครั้งๆ ไป
เหตุผลที่พนักงานให้ก็คือ “มีพวกคนงานก่อสร้างมาแอบใช้ห้องน้ำของเรา !”
สิ่งที่ผมคิด, เอาตรงๆ แบบไม่โลกสวย
1. ทำไมร้านกาแฟต้องใจร้ายและเหยียดแรงงานก่อสร้างขนาดนี้ +
2. แต่คิดอีกที, แล้วพนักงานรู้ได้อย่างไรว่ามีพวกคนงานก่อสร้างด้านหลังแอบมาใช้ ?
3. หรือเพราะมันสกปรก…
4. แล้วทำไมคนงานก่อสร้างไม่ช่วยกันรักษาความสะอาด, อุตส่าห์มีห้องน้ำสวยๆ ดีๆ ให้ใช้ฟรีๆ แล้วแท้ๆ !
บนกล่อง Porsche Design Mate 9 ที่ผมกำลังเล่นอยู่, มีขนม Mochipuyo ของร้านสะดวกซื้อชื่อ Lawson ที่คุณน้องสาวซื้อมาฝากจากญี่ปุ่น [พอดีเขากลับมาไทยเพื่อประชุม] และมันก็ทำให้ผมนึกถึงตอนที่ Lawson Thailand เปิดสาขาแรกๆ
จำได้, ตอนนั้นบางสาขาบอกว่า “เรามีห้องน้ำในตัวให้ใช้ฟรี” โดยเฉพาะสาขาที่ติดสถานีรถไฟฟ้า
ปัจจุบันถูก Locked หมดแล้ว
แฟนสาวชาวญี่ปุ่นของผมที่ชื่อ Mayumi Chan เคยยืนยันว่า “เราสามารถเข้าห้องน้ำตาม Convenience Store ได้จริงๆ โดยที่ไม่ต้องซื้ออะไรเลย” และร้านสะดวกซื้อเองก็ “ยินดี” เพราะการมีห้องน้ำสาธารณะให้ใช้ทุกที่ถือเป็น “การทำเพื่อสังคม”
1. ได้ช่วยเหลือคนที่กำลังลำบาก, อันนี้แน่นอน
2. ทำให้บ้านเมืองส่วนรวมสะอาด, เพราะคนไม่ต้องแอบไปยืนเรี่ยราดข้างถนนในมุมมืดๆ !
[และร้านเองก็ “Win” เพราะเพิ่มโอกาสที่คนจะ “ซื้ออะไรติดมือสักนิด” หลังใช้ห้องน้ำ, ขึ้นกับฝีมือการจัด Shelf]
ดีกับทุกฝ่ายไปพร้อมๆ กับดีต่อสังคม, ห้องน้ำตามร้านสะดวกซื้อในญี่ปุ่นก็อยู่ต่อมาเรื่อยๆ
แต่ไม่ใช่ที่เมืองไทย…
พื้นที่สาธารณะในสายตาคนไทย
ผมเคยเขียนขำๆ ลง Blog ไปที, ว่าด้วย “ถ้าทางการประกาศให้คนพาวัวมาทานหญ้าในส่วนกลางฟรี” ได้
คนอังกฤษ : พาวัวมากินหญ้าเสร็จแล้วก็กลับไปดื่มชายามบ่าย
คนเยอรมัน : พาวัวมากินหญ้าเสร็จแล้วก็ยืนตรงประกาศว่า “เราต้องตั้งกฏในการใช้พื้นที่สาธารณะร่วมกันอย่างยุติธรรม !”
คนญี่ปุ่น : พาวัวมากินหญ้าเงียบๆ เสร็จแล้วต่างคนต่างก็ช่วยกันปลูกหญ้า, เพื่อให้มีกินมีใช้ต่อไปตลอดกาล
คนไทย : ฟาดวัวไม่ยั้งจนกว่ามันจะกินหญ้าให้ได้เยอะที่สุดแม้จะอ้วกออกมาก็ตาม, จากนั้นก็โกยหญ้าทั้งหมดกลับบ้าน [ถ้าตัวมันทำได้ก็คงจะก้มลงไปกินหญ้าเองด้วย] ก่อนจะ “เผา” หญ้าที่เหลือให้เรียบเพื่อไม่ให้วัวของคนอื่นกินได้ต่อด้วยความสะใจ
และก็เช่นเดียวกันกับทางเท้า…
เมื่อหน่วยงานรัฐประกาศว่าให้ทุกคนใช้ทางเท้าร่วมกันได้
คนอังกฤษ : เดินเล่นบนทางเท้าเสร็จก็กลับไปดื่มชายามบ่าย
คนเยอรมัน : เดินเล่นบนทางเท้าเสร็จแล้วก็ยืนตรงประกาศว่า “เราต้องตั้งกฏในการใช้ทางเท้าร่วมกันอย่างยุติธรรม !”
คนญี่ปุ่น : เดินเล่นบนทางเท้าเงียบๆ เสร็จก็ช่วยกันทำความสะอาด, จะได้มีทางเท้าดีๆ ไว้ใช้ร่วมกันต่อไปตลอดกาล
คนไทย : เมื่อเห็นทางเท้าว่างๆ ก็ “ยึด” มันไว้ขายส้มตำ, จากนั้นวินมอเตอร์ไซค์ก็ตั้งตามก่อนจะไล่ “คนเดินเท้า” ลงไปเสี่ยงตายบนถนนแต่นั่นยังไม่พอเมื่อร้านค้าไม่มีที่จอดรถก็เลยเอา “กรวย” ไปวางเพื่อยึดเลนซ้ายสุดเป็นของตัวเองแบบหน้าด้านๆ
เช่นเดียวกับห้องน้ำ…
คนไทยไม่สอนเรื่อง “จิตสำนึกสาธารณะ” ในโรงเรียน, เขียนปลอบใจไว้แค่ “ชาติอื่นพัฒนาแค่วัตถุแต่จิตใจต่ำกว่าเรา”
